De tijd vliegt: na de officiële start van de verbouwing zijn we inmiddels al weer bijna 2 maanden verder. Er is hard gewerkt: op de begane grond zijn alle vloeren uitgegraven en opnieuw gestort; de tussenmuurtjes voor de badkamers zijn geplaatst; de leidingen voor water en elektra zijn gelegd; de inbouwtoiletten staan op hun plek. De toekomstige gezamenlijke ruimte (onze cantina) is inmiddels helemaal gestuct en klaar om plavuizen in te leggen en het keukentje te plaatsen. Het terras op de 1e verdieping is betegeld met nieuwe plavuizen en de buitenmuur is daar opnieuw gestuct. Momenteel is Claudio, onze aannemer, bezig met het bevestigen van netten aan de muren om de muren daarna een speciale behandeling tegen het vocht te geven en ze vervolgens te stuccen. Zodra dat gedaan is, zullen de topvloeren worden aangebracht en daarna kunnen de plavuizen worden gelegd en de badkamers worden getegeld. Het is de planning om eind oktober/begin november, met hulp van vrienden/collega’s, het binnen verfwerk te gaan doen.
Van 19 t/m 26 juli waren Mildred en Dagmar (dochter van Mildred) een weekje in Penne. In die week zijn we veel op pad geweest. Zo hebben we met elkaar de plavuizen voor de kamers en de cantina uitgezocht en de tegels voor de badkamers. Het uitzoeken was een hele klus, maar het is uiteindelijk na veel wikken en wegen toch gelukt!
Inmiddels hebben we overeenstemming bereikt met de leverancier van de nieuwe ramen en deuren, dus deze zijn ook besteld.
In diezelfde week zijn Mildred en Dagmar veel op pad geweest (terwijl Marcel aan het klussen was). Zo 
hebben zij Penne ontdekt, mooie foto’s van het dorp gemaakt, de ijssalon (Conamore) uitgeprobeerd en gesproken met de eigenaresse van een leuk, pas geopend, barretje/restaurantje (l’Angoletto). Hier kan men terecht voor een heerlijke Italiaanse espresso en ’s avonds kan je er overheerlijke pizza’s eten. Alle producten zijn biologisch en komen bij locale bedrijven vandaan. De eigenaresse, Giorgia Costantini (spreekt Engels) is ambitieus en zit vol goede ideeën. Zeker een aanrader!
Toen wij er die week pizza aan het eten waren, bleek de pizzabakker ook monteur te zijn bij TIM. Hij wist ons dus precies te vertellen dat wij problemen hebben met de internetaansluiting. Niet dat we daar veel mee opschoten, maar de herkenning was wel heel leuk.
Trouwens, voor internet hebben we momenteel een (tijdelijke) oplossing. We hebben een modem met een simkaartje aangeschaft en het is heus waar: het functioneert. Hiermee kunnen we met één computer en 4 smartphones tegelijk op internet. Ongelofelijk hoe simpel het soms kan zijn…..
Deze week hebben wij nog 2 andere restaurantjes “verkend”. Eén daarvan is Vecchia Hosteria del Lago; een typisch Italiaans restaurant met uitzicht op het meer van Penne (op ca. 3 km afstand van ons huis). We hebben daar een tweegangenmenu, bestaande uit een pasta naar keuze en een vleesgerecht + bijgerecht, voor de luttele prijs van € 8,- genuttigd. Hiervoor moest je dan wel inwoner van Penne zijn. Natuurlijk hebben wij daar een lekker wijntje bij gedronken en de maaltijd afgesloten met een heerlijke dolce (toetje). Terwijl we daar zaten te eten kwam er een man op ons aflopen met een bordje dolce (chocoladecake, wafel en een cupcake). Hij keek ons aan en wist Mildred bij naam te noemen. Aan de vraagtekens in onze ogen begreep hij dat wij hem niet herkende, waarna hij zich voorstelde als de aannemer die in maart bij ons was geweest om een offerte voor de verbouwing te maken. Super leuk dat hij ons herkende en ons iets lekkers kwam brengen, terwijl wij niet eens met hem in zee zijn gegaan!! Later liep ook zijn zoon nog langs voor een praatje; echt heel attent.
Verder hebben we een bezoek gebracht aan het dorpje Loreto Aprutino, ca. 10 km van Penne. Daar zijn we naar een keramiekmuseum en een olijfoliemuseum geweest (één kaartje voor een bezoek aan beide musea). We werden rondgeleid door Sandra, die goed Engels sprak. We vertelden dat we volgend jaar in Penne een bed & breakfast gingen beginnen en zij reageerde heel enthousiast. Zij stelde voor om volgend jaar nog eens terug te komen; misschien dat zij voor onze gasten wel 10% korting kon regelen. Kijk, dat is nog eens een leuke reactie.
Toen zij hoorde dat wij uit Nederland kwamen, vertelde zij Nederlandse roots te hebben. De naam gaf dat eigenlijk ook al aan; anders had zij als Italiaanse namelijk Alessandra geheten.
Sandra vertelde ons dat in een weekend in november Frantoi aperti wordt gehouden. Het is hetzelfde idee als Cantine aperte (weekend waarin de wijnhuizen hun deuren voor alle belangstellende openen en wat wij dit jaar al hebben bezocht). Tijdens Frantoi aperti houden olijven verwerkende bedrijven open huis en laten zij zien hoe het gehele proces, van olijvenpluk tot olijfolie, in zijn werk gaat. Dat gaan we zeker onthouden en misschien gaan we daar wel een terugkerende “excursie” voor onze gasten aan overhouden.
Wat niet alleen ons, maar ook Dagmar, opvalt, is dat de mensen die we ontmoeten zo ontzettend vriendelijk zijn; of het nou in een restaurant, in een bouwmarkt of in een museum is, het maakt niet. Ze doen erg hun best om ons Italiaans te begrijpen en om een gesprek te voeren. Wij ervaren dit als erg prettig en gastvrij….
Binnenkort komt Marcel voor 2 weken naar Nederland; even bijkomen van de verbouwing en wat tijd vrij maken voor familie en vrienden.
Eind augustus kan hij dan weer uitgerust en met frisse moed verder met de verbouwing.
Wilt u onze nieuwsbrief niet meer ontvangen, stuur dan een mail naar dolcefarniente.penne@gmail.com en wij halen u van onze verzendlijst)
